جشنواره کن 2025،صحنه ای برای شکوه دوباره سینمای ایران

جشنواره کن 2025، صحنه ای برای شکوه دوباره سینمای ایران

بی تردید جشنواره فیلم کن 2025، یکی از فراموش نشدنی ترین دوره های این رویداد سینمایی در سال های اخیر بود. نه فقط برای سینمای جهان، بلکه به ویژه برای سینمای ایران که امسال با دو حضور مهم درخشید و نگاه های بسیاری را به خود خیره کرد.

در میان فیلم های پر زرق و برق هالیوودی و آثار تحسین شده کارگردانان اروپایی،نام جعفر پناهی باری دیگر بر سر زبان ها افتاد.فیلم جدید او با عنوان «یک تصادف ساده»، در فضایی کاملا متفاوت از آثار پیشینش،توانست نخل طلای جشنواره را به ایران بیاورد. جایزه ای که در تاریخ سینمای ایران کمتر نصیب فیلمسازان داخلی شده است! از سوی دیگر، فیلم «زن و بچه» ساخته سعید روستایی، با روایت جسورانه و بازی های تاثیرگذار پریناز ایزدیار و پیمان معادی، در بخش مسابقه اصلی حضور یافت و با استقبال چشم گیری از سوی منتقدان و تماشاگران بین المللی مواجه شد.

«یک تصادف ساده»؛ سینمایی خاموش اما پر طنین

جعفر پناهی که از چهره های شاخص و در عین حال پر حاشیه سینمای ایران به شمار میرود، امسال با فیلمی کاملا متفاوت نسبت به آثار قبلی اش پا به جشنواره کن گذاشت. «یک تصادف ساده» روایتگر داستانی است که در ظاهر ساده به نظر میرسد:

چند زندانی سابق در مسیر زندگی جدیدشان، به صورت تصادفی با یکی از شکنجه گران گذشته خود رو به رو میشوند. اما همین تصادف، دروازه ای میشود برای ورود به لایه هایی از روان انسان، که همزمان درد، انتقام، عدالت و بخشش را زیر ذره بین میبرد.

پناهی که این فیلم را با کمترین امکانات و به صورت مستقل ساخته، بار دیگر نشان داد حتی در محدودترین شرایط نیز میتوان اثری خلق کرد که جهان را تکان دهد. انتخاب هوشمندانه قاب ها، بازی های حساب شده، و سکوت هایی که گاه از هزار دیالوگ گویاترند، این فیلم را به یکی از تحسین شده ترین آثار جشنواره کن تبدیل کردند.

«زن و بچه»؛ حضور جسورانه سعید روستایی در دل رقابت جهانی

فیلم «زن و بچه» ساخته ی سعید روستایی، یکی از معدود آثار ایرانی بود که موفق شد در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن قرار بگیرد. روستایی که پیش تر با فیلم های «ابد و یک روز» و «متری شیش و نیم» نگاه های زیادی را به سوی خود جلب کرده بود، این بار با داستانی پیچیده تر و درونی تر بازگشت.

فیلم روایت زندگی زنی به نام «شیدا» با بازی درخشان پریناز ایزدیار است؛ زنی که در سایه مردی خشن و فرزندانی که هر کدام سرنوشت تلخی دارند، درگیر تصمیمی میشود که میتواند همه چیز را تغییر دهد. پیمان معادی نیز نقش مردی را بازی میکند که در عین اقتدار، گرفتار تضادهای درونی و خشونت پنهان است.

نکته قابل توجه در این فیلم، جسارت آن در روایت واقعیت های اجتماعی ایران بدون استفاده از اغراق یا کلیشه است. «زن و بچه» تماشاگر را دعوت نمیکند تا صرفا نظاره گر باشد؛بلکه او را در دل بحران ها و تصمیم گیری های اخلاقی فرو میبرد.

بازیگران ایرانی بر فرش قرمز جشنواره کن؛ نمایندگان زیبایی، اصالت و وقار

یکی از نکات جالب توجه جشنواره امسال، حضور پررنگ و آبرومند بازیگران ایرانی در مراسم افتتاحیه، نشست های خبری و فرش قرمز بود. پریناز ایزدیار، با انتخاب استایلی متین، ساده و در عین حال شیک، مورد توجه بسیاری از عکاسان خارجی قرار گرفت و حتی برخی رسانه های مد مطرح، پوشش او را در لیست بهترین لباس های این جشنواره قرار دادند.

پیمان معادی که پیش از این هم تجربه حضور در کن را داشته، در مصاحبه هایش بارها بر اهمیت حضور جهانی برای سینمای ایران تاکید کرد. سها نیاستی، بازیگر جوان دیگری که در پروژه «زن و بچه» ایفای نقش کرده بود، نیز مورد توجه مطبوعات اروپایی قرار گرفت و آینده ای درخشان برای او پیش بینی شد.

جوایز اصلی کن 2025؛ ترکیبی از استعدادهای جهانی

در کنار درخشش سینمای ایران، دیگر فیلمسازان جوایز مهمی از آن خود کردند:

نخل طلا: «یک تصادف ساده» - جعفر پناهی(ایران)

جایزه بزرگ هیئت داوران: «ارزش احساسی» - یواخیم تری یر(نروژ)

جایزه ویژه هیئت داوران(مشترک): «سیرات» - الیور لکس و «صدای سقوط» -ماشا شیلینسکی

بهترین بازیگر زن: نادیا ملیتی برای «دختر آخر»

بهترین بازیگر مرد: واگنر مورا برای «عامل مخفی»

بهترین فیلمنامه: «مادران جوان» - ژان-پیر و لوک داردن

 

یک پیروزی بزرگ برای سینمای مستقل ایران

جشنواره کن 2025 نه فقط به عنوان یک اتفاق مهم سینمایی، بلکه به عنوان نمادی از مقاومت، خلاقیت و امید در حافظه سینمای ایران باقی خواهد ماند. در روزگاری که بسیاری از فیلمسازان ایرانی در داخل کشور با محدودیت های جدی رو به رو هستند، موفقیت پناهی و روستایی ثابت کرد که هنر، راه خودش را پیدا میکند؛ حتی اگر مسیر آن پر از مانع باشد.

موفقیت فیلم های ایرانی در کن، بار دیگر این پیام را به جهان رساند که سینمای ایران همچنان زنده است؛ با داستان هایی بکر، با استعدادهایی درخشان، و با صدایی که در میان هزاران فریاد جهانی، همچنان شنیده میشود.